Katarzyna Droga
Czyta: Paulina Holtz
Wydawnictwo Zwierciadło 2024
Przypadek pisarki Heleny Mniszkówny to świetny dowód na to, że nie zawsze najważniejsze jest to, co o twórczości literackiej mówią krytycy. Jeśli mamy za sobą rzesze wiernych czytelników, z niecierpliwością czekających na kolejne powieści, jesteśmy w stanie przetrwać każdą burzę.
Twórczość Mniszkówny (przez najbliższych nazywanej Halszką) nie przypadła do gustu ówczesnym recenzentom, którzy uznali ją za kiczowatą. I nie pomogła ani znajomość z Bolesławem Prusem, ani wytrwałość w dążeniu do celu. Styl Mniszkówny sparodiowała nawet Magdalena Samozwaniec w powieści „Na ustach grzechu”. A jednak czytelniczki ze wzruszeniem śledziły losy bohaterów „Trędowatej”, Stefci Rudeckiej i ordynata Michorowskiego, przeżywając tę miłość, jakby była ich własną. Ja również uległam tej opowieści jako nastolatka. Wykradziony z domowej biblioteczki egzemplarz przeczytałam przy latarce, zalewając się łzami. I choć zdaję sobie sprawę, że teraz, jako dojrzała czytelniczka, pewnie inaczej odebrałabym tę historię, „Trędowatą” uznaję za jedną z ważniejszych książek mojej młodości.
Bardzo się cieszę, że o Mniszkównie zdecydowała się napisać Katarzyna Droga, bo wiedziałam, że zrobi to z literacką lekkością, ale jednocześnie tak, żeby poruszyć i zaciekawić czytelnika, a może nawet skłonić do sięgnięcia po pozostałe powieści niezłomnej Halszki.
Opowieść o barwnym życiu Heleny to świetna okazja do refleksji nad wiarą w marzenia i własne możliwości oraz nad bezkompromisowym dążeniem do celu – mimo wielu przeszkód i nieżyczliwości tych, którzy w literackim świecie wydają wyroki. Czy Mniszkówna faktycznie odniosła sukces, czy pozostała jedynie pisarką dla podlotków, kucharek i rozhisteryzowanych dam? Jak bardzo krytyka wpłynęła na jej życie osobiste i poczucie szczęścia? Ile jej podobnych autorek próbuje w dzisiejszych czasach zdobyć przychylność czytelników?
Fabularyzowana biografia Mniszkówny spodoba się nie tylko zaczytującym się w „Trędowatej”, lecz także wielbicielom powieści obyczajowych w stylu retro. Droga świetnie odmalowała tło historyczne, uroki i bolączki epoki, a przede wszystkim niełatwą sytuację próbujących się wybić w patriarchalnym świecie kobiet. To powieść idealna do słuchania, tym bardziej że czyta ją jedna z najbardziej lubianych lektorek – Paulina Holtz.
Lekka, przyjemna lektura. Jestem bardzo na tak!
*Audiobooka wysłuchałam na platformie Storytel w ramach wykupionego abonamentu