Małgorzata Rogala
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska 2023
Powieści Małgorzaty Rogali czytam od lat, ale z każdą kolejną książką mam wrażenie, że odkrywam tę pisarkę na nowo. To bez wątpienia efekt jej ciężkiej, skrupulatnej pracy nad warsztatem literackim i wyraz szacunku do czytelnika, w którego ręce warszawska autorka pragnie oddać historię dopracowaną w każdym szczególe.
Malarstwo nie wywołuje we mnie szczególnych emocji. Jak to zatem możliwe, że z wypiekami na twarzy pochłonęłam „Niebezpieczną obsesję”, która poświęcona jest dziełu dziewiętnastowiecznego malarza? Na tym właśnie polega magia literatury – tej skrojonej na miarę, oddziałującej na zmysły i z wyczuciem opowiadającej o otaczającym nas świecie. Rogala nie zasypuje czytelnika encyklopedycznymi szczegółami, nie zmusza do analizy rodem z uniwersyteckiej katedry. Wybiera najciekawsze fakty i dzieli się nimi niczym ekskluzywną praliną, w której smaki są wyważone, a na podniebieniu pozostaje uczucie wyjątkowości.
W trzecim tomie cyklu z nadkomisarz Czaplińską i sierżant Maciejką jesteśmy świadkami kradzieży „Kobiety z orchideą” – obrazu namalowanego przez Gustave’a Courbeta. Zdarzenie to pociąga za sobą szereg dramatycznych konsekwencji. I choć w miarę szybko dowiadujemy się, kto stoi za malarskim spiskiem, poznawanie motywacji sprawcy, a także historii samego obrazu nie pozwala ani przez chwilę się nudzić.
To powieść o miłości, sztuce, a także miłości do sztuki, która w pewnych okolicznościach może stać się obsesją – ryzykowną, przytłaczającą, niebezpieczną dla innych, ponieważ pozbawiającą trzeźwego myślenia i uporczywie trzymającą nas w szponach przeszłości. Z powieści Rogali przebija jednak promień nadziei wybrzmiewający w finale. Bo sztuka potrafi również łączyć i dawać wsparcie w najtrudniejszych momentach.
Czytanie „Niebezpiecznej obsesji” to przyjemność nie tylko dla miłośników malarstwa. Skuście się koniecznie!